بتوانيد عواملي که باعث باطل شدن نماز مي شود را توضيح دهيد. |
سخن گفتن:
-
- اگر نمازگذار عمداً کلمه اي بگويد و بخواهد با آن معنايي را برساند، نمازش باطل است، اگر چه آن کلمه معنايي نداشته باشد و يک حرف باشد.
-سرفه کردن و آه کشيدن نماز را باطل نمي کند ولي گفتن آخ و آه و مانند اين ها که دو حرف است اگر عمدي باشد نماز را باطل مي کند
- در نماز نبايد به کسي سلام کرد ولي اگر کسي به نمازگذار سلام کند، واجب است جواب او را بدهد و بايد سلام را مقدم بدارد، مثلاً بگويد: «السلام عليک» يا «السلام عليکم» و نبايد «عليکم السلام» بگويد.
خنديدن و گريستن:
- اگر نمازگذار عمداً با صدا بخندد نمازش باطل است.
- لبخند زدن نماز را باطل نمي کند.
- اگر نمازگذار براي کار دنيا عمداً با صدا گريه کند نمازش باطل است ولي اگر گريه بدون صدا و از ترس خدا يا براي آخرت ـ هر چند با صدا ـ نماز را باطل نمي کند.
روي از قبله برگداندن:
- اگر عمداً به مقداري روي خود را از قبله برگرداند به طوري که نگويند رو به قبله است، نمازش باطل است.
- اگر سهواً تمام صورت را به طرف راست يا چپ قبله برگرداند، احتياط واجب آن است که نماز را دوباره بخواند ولي اگر به طرف راست يا چپ قبله نرسيده است، نماز صحيح است.
بر هم زدن صورت نماز:
- اگر در بين نماز کاري کند که صورت نماز را بر هم زند، مثل دست زدن، به هوا پريدن و مانند اين ها، هر چند از روي فراموشي باشد، نماز باطل مي شود.
- اگر در بين نماز به قدري ساکت بماند که نگويند نماز مي خواند، نمازش باطل مي شود.
- رها کردن نماز واجب (شکستن نماز) حرام است مگر در حال ناچاري مانند اين موارد:
الف: حفظ جان
ب: حفظ مال
ج: جلوگيري از ضرر مالي و بدن
- شکستن نماز براي پرداخت بدهي مردم با اين شرايط اشکال ندارد:
الف: طلبکار، طلب خود را مي خواهد.
ب: وقت نماز تنگ نيست، يعني مي تواند پس از پرداخت بدهي، نماز را در وقت آن بخواند.
ج: در بين نماز نمي تواند بدهي را بپردازد.
- شکستن نماز براي مالي که اهميت ندارد مکروه است.
دست ها را بر هم گذاشتن:
اگر نمازگذار مثل بعضي افراد که شيعه نيستند در حال نماز دست ها را روي هم بگذارد نماز باطل است.
آمين گفتن:
اگر بعد از حمد عمداً «آمين» بگويد نماز باطل است ولي اگر اشتباهاً يا از روي تقيه بگويد نمازش باطل نيست.
چيزهايي که در نماز مکروه است:
- برهم گذاشتن چشم ها.
- بازي کردن با انگشتان و دست ها.
- سکوت کردن هنگام خواندن حمد يا سوره يا ذکر، براي شنيدن حرف کسي.
- هر کاري که حضور و خشوع را از بين ببرد.